പണ്ട്....
ഓണസ്സദ്യ ഒരുക്കി ഉണ്ണാറായപ്പോ തിരുമേനി അസ്സനാക്കയെ ക്ഷണിച്ചു..മൂപ്പരു തിരുമേനിയുടെ പുതിയ കളം കാര്യസ്ഥന്.. ഓണത്തിന്നു സദ്യയും ഓണപ്പുടവയും പതിവാണു പണ്ടേ.
അസ്സനിക്കക്കു മനക്കലെ സദ്യ ബഹു ഇഷ്ടം ..എരിവും പുളിയും മധുരവും ഒക്കെ ഉണ്ടാവും..കുടീലെ മീന്ചാറും മൂരി എറച്ചീം കുറേ ആയാ മടുക്കില്ലേ...
സദ്യ ഉണ്ണുന്നതു കണ്ട് തിരുമേനി അടുത്തിരിപ്പുണ്ട്.എന്താ വേണ്ടച്ചാ നോക്കി വിളമ്പാന് നിര്ദ്ദേശിക്കും...
(ചിലരങ്ങനയാ...ഊട്ടാന് നല്ല ഇഷ്ടം ആവും.അതു നന്നായി ഉണ്ണുന്നവരാച്ചാ അധികം ഇഷ്ടാവും)
സദ്യ തുടങ്ങി..അസ്സനിക്ക ചോറു വലിയൊറുറുള കാളന് കൂട്ടി കുഴച്ചു...(മറ്റു കറികളൊന്നും നോക്കുന്നേ ഇല്ല...തിരുമേനിക്കു അതത്ര പിടിക്കുന്നില്ല)
വലിയ ഉരുള രണ്ടു ചെറിയ ഉരുളയാക്കി അതില് വീണ്ടും കാളന് കൂട്ടി കുഴച്ചു....
പിന്നെ അസ്സനിക്ക ചെറിയ ഉരുള കാളനില് മുക്കി എടുത്തു...
ഹോഹോ....എന്താദു...കാളന് ഇത്ര ചെലവാക്കേ...തിരുമേനിക്കു കോപം.....
അസ്സനിക്ക ഉറുള വായിലിട്ടു....ഒന്നു ചവച്ചു...മെല്ലെ ഇറക്കി...
പിന്നെ കാളന് കൈപ്പത്തി നിറയെ ഏടുത്തു അസ്സലായി ഒന്നു നക്കി..
ചിരിച്ചു....
തിരുമേനിക്കു പൊറുക്കുന്നില്ല...ഇത്ര നല്ല കാളന് ധൂര്ത്തടിക്കേ....അശ്രീകരം....എഠ....
പിന്നെ തിരുമേനി അസ്സനെ ഉണ്ണാന് കഷണിച്ചിട്ടില്ല...
പ.ലി.
മനക്കലെ ചോറു നമ്മള് തിന്നൂലാ...എന്നേ പിന്നെ അസ്സന് പുറത്തു പറയൂ..
കാരണം, അതു കിട്ടൂലാ...എന്നു മനസ്സില് പറയും.
2 comments:
Enikkishtaayi! :)
ചന്ദനം പോലത്തെ കുറുക്കുകാളനുണ്ടാക്കാനുള്ള ബുദ്ധിമുട്ട് നമ്പൂരിശ്ശനു അസ്സലായറിയാമായിരിയ്ക്കും
Post a Comment